30 Aralık 2012 Pazar
29 Aralık 2012 Cumartesi
3 Kasım 2012 Cumartesi
25 Ekim 2012 Perşembe
24 Eylül 2012 Pazartesi
31 Temmuz 2012 Salı
KAL&bim –1974’den 2001’e
Bir ömrü özetlemek mümkün mü? Küçük bir pencere açalım. 70’li yıllar ve otuz sene sonrasını yazarken hatırda kalanları bölümlere ayırarak yazma cesaretini buluyorum. Ergenlik döneminin başında olduğumuz o yılları; ülkenin dört bir yanından koparak gurbette bıraktığımız evlerimiz kadar benimsediğimiz “Şanlı Yuva”yı kâğıda dökmeye çalışacağım.
Okul sınırları tel örgüyle çevrili değil. Boğaz tarafındaki ön bahçe ve Vaniköy’e bakan taraf desenli döküm demirlerle yükseltilmiş duvarlarla çevrili. Boğaz kıyısındaki tarihi bina
Akide şekeri
Ortaokul yıllarıydı. 70’lerin başlarındaydık. Okulumuzun yakınında renkli renkli şekerlerini kavanozlar içinde tezgâha dizmiş bir Şekerci Dede vardı. Şekerler arasında susamlı, fındıklı, çikolatalı, naneli ve diğer çeşitler bütün çekiciliği ile çocukları dükkâna toplamaya yetiyordu. Haftanın birçok günü küçük kese kâğıtları içinde yüz gram şeker alıp ağzıma atmayı, şekeri emerek bitirmeyi seviyordum. Akşamları dişlerimizi fırçaladığımızı hatırlıyorum. Buna rağmen şekerler ağzımda gece uykusuna yattığımı da hatırlıyorum. Diş çürüklerim o yıllarda başlamıştı. Başlangıçta dişçiye babamla birlikte giderken, sonraları yalnız gitmek
23 Haziran 2012 Cumartesi
Ev sahibimiz
Ev sahibimiz Şarapat Ece ve Sovyet ordusundan emekli Abdıvali albayım, torunları Hanifa .. .. sizleri iyilikle hatırlıyoruz. Kütüphanenizdeki kitapları okuyamadık ama onlara değer verdik. Abdıvali albayım "çocuklarımıza Rus ismi vermek zorunda kalmıştık, ama şimdi torumunuzun adı Hanifa dediğinizi hatırlıyoruz. Zaman çok şeyi değiştiriyor.
Bişkek'te
Değişimi yaşadık. Eskiden kapalı kutu olan Sovyetler değişime uğrayacak ve biz oralarda yaşayacağız. Bir zamanlar hayal dahi edilemeyecekleri gördük. Ata yurdumuzun havasını soluduk, ekmeğini yedik. Atlarına binmedik ama kımız içtik. Susamuru'nda yurt çadırlarını ziyaret ettik.
Şimdi ise hayal edilemeyecek şeyleri gelecekte yaşamaya hazır olmalıyız.
Küçük Malika, Eshad, Akmad, Gülsana ve diğerlerini sizi unutmadık.
Şimdi ise hayal edilemeyecek şeyleri gelecekte yaşamaya hazır olmalıyız.
Küçük Malika, Eshad, Akmad, Gülsana ve diğerlerini sizi unutmadık.
Ürumçi'de
Kazakistan Çin sınırında, ara bölgeye arabalarımızı bıraktık. Çin tarafına geçerken Türkçemizi anlayan bir Çin polisi Uygur Murat bize yardımcı oldu. Zorlukla karşılaşmadan karşı tarafa
Helsinki'de
12 Haziran 2012 Salı
geçen bahar
Neden "geçen bahar"?
Hayata bakılan pencerenin önemli olduğuna inanıyorum. "Bardağın yarısı dolu veya bardağın yarısı boş" örneğinde olduğu gibi mutlu olmak biraz da bizim elimizde. Olumlu yanlarına bakabildiğimiz sürece hayatın güzelliklerini görebiliriz. Hoşumuza gitmeyen veya rahatsızlık duyduğumuz ayrıntılar için ise sabretmeyi denemeliyiz. Biraz da kanaatkâr olarak gönül dünyamızın güzelliklerini ortaya çıkarabiliriz.
Aynı anne babanın çocuklarından birisi küçük bir sakızla mutlu olabilirken, diğeri pahalı oyuncaklarla yakaladığı mutluluğu on dakikadan fazla sürdüremeyebiliyor. Bunun gibi kalıtım, çevre, eğitim seviyesi gibi sıralanabilecek çok sayıda faktör hayatımızı şekillendiriyor. Değiştirilmesi mümkün olmayan detayları atlamalıyız. İnsan olarak değiştirebileceğimiz koşullara odaklanmak, hayatın akış hızını tahammül sınırlarımızın içinde tutmak hedeflerimiz arasında olmalı. Çok çalışmak, azimle yürümek insan olarak sorumluluklarımız arasında.
Özetlemek gerekirse hayata tutunurken azimli olmakla hırslı olmak, çok çalışmakla dinlenmek,
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)